W dniu 18 marca 2020 roku w dzienniku ustaw opublikowano ustawę z dnia 13 lutego 2020 roku o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja wejdzie w życie w dniu 19 września 2020 roku. Zgodnie uzasadnieniem autorów nowych regulacji celem nowelizacji było „uproszczenie i przyspieszenie procedury inwestycyjno-budowlanej oraz oraz zapewnienia większej stabilności podejmowanych w nim rozstrzygnięć”.
Jakie zmiany przyniesie zmiana przepisów? Czy rzeczywiście udało się ustawodawcy osiągnąć cele jakie założono w uzasadnieniu ustawy? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w dzisiejszym i kolejnych wpisach dotyczących najważniejszych z wprowadzonych zmian.
Dzisiaj omówiona zostanie zmiana art. 3 pkt 20 ustawy prawo budowlane, tj. nowa definicja "obszaru oddziaływania obiektu. Na czym polega zmiana i jaki ma wpływ na postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę? Odpowiedź znajdziecie Państwo poniżej.
Nowelizacja ustawy zmienia zamieszczoną w art. 3 pkt. 20 ustawy prawo budowlane definicję „obszaru oddziaływania obiektu”. Z dotychczasowej definicji w brzmieniu:
„teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu, w tym zabudowy, tego terenu”
wyeliminowano wyrażenie „w zagospodarowaniu”. Zgodnie zatem z nową definicją przez obszar oddziaływania obiektu należy rozumieć:
„teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zabudowie tego terenu”
Ta z pozoru niewielka modyfikacja może mieć olbrzymie znacznie w praktyce ponieważ w sposób znaczny zawęża zakres pojęciowy obszaru oddziaływania obiektu jedynie do „ograniczeń związanych z zabudową terenu”.
Obecnie „ograniczenia związane z zabudową” stanowią jedynie przykład „ograniczeń w zagospodarowaniu”. Każde ograniczenie związane z zabudową jest ograniczeniem w zagospodarowaniu, ale nie każde ograniczenie zagospodarowaniu jest ograniczeniem w zabudowie. Ustawodawca zauważył, że organy administracji architektoniczno-budowalnej, ustalając obszar oddziaływania obiektu, są zobowiązane do stosowania przepisów wykraczających dalece poza zakres prawa budowlanego. Dotychczasowa definicja obszaru oddziaływania obiektu, przy wyznaczaniu tego obszaru skutkowała bowiem koniecznością brania pod uwagę wszelkich ograniczeń w zagospodarowaniu terenu, wynikających z odrębnych przepisów.
Wyznaczając obszar oddziaływania obiektu budowlanego dotychczas należało wziąć pod uwagę szereg ustaw i rozporządzeń, które pozornie nie mają bezpośredniego związku z prawem budowlanym, takich jak np. prawo wodne czy ochronę środowiska, ochronę przyrody, ochronę zabytków, ochronę przeciwpożarowej, prawo energetycznego, ustawę o drogach publicznych, etc. Autorzy projektu ustawy jako przykład wskazują, że przejawami takiego oddziaływania (w zagospodarowaniu) są m.in. hałas, wibracje, zakłócenia elektryczne albo zanieczyszczenie powietrza, wody lub gleby, bądź też pozbawienie lub ograniczenie możliwości korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej i cieplnej, środków łączności. Zwracają ponadto uwagę na to, że przepisami odrębnymi, które wprowadzają ograniczenia w zagospodarowaniu działki inwestora związane z budowanym obiektem, są także przepisy prawa cywilnego, które gwarantują właścicielowi nieruchomości sąsiedniej prawo do korzystania z niej zgodnie z przeznaczeniem (art. 140 k.c.)
Doprecyzowaniu definicji „obszaru oddziaływania obiektu” spowoduje, iż organy architektoniczno-budowlane rozstrzygając zagadnienia związane z ustalaniem obszaru oddziaływania obiektu nie będą zobowiązanie więcej do zajmowania się materią nieobjętą zakresem Prawa budowlanego. Zgodnie z nową definicją przy ustalaniu obszaru oddziaływania pod uwagę brana będzie jedynie możliwość zabudowy (a nie tak jak dotychczas także inne ograniczenia w zabudowie terenu tak jak miało to miejsce dotychczas). Zdaniem autorów nowelizacji "ograniczenia w zabudowie są jednoznaczne do ustalenia. Ograniczenia w zabudowie odnoszą się do takiego wpływu na nieruchomość, który uniemożliwia lub ogranicza wykonywanie robót budowlanych (w tym budowę obiektów budowlanych) z uwagi na niespełnianie przepisów techniczno-budowlanych i innych przepisów szczególnych, które stawiają wprost wymogi dotyczące zabudowy (przede wszystkim wymogi dotyczące odległości jednych obiektów budowlanych od innych obiektów budowlanych)".
Skutkiem zmiany definicji będzie znaczne ograniczenie liczby storn w postępowaniach w sprawie pozwolenia na budowę jak również (przynajmniej w teorii) powinna ona wpłynąć na szybkość w uzyskiwaniu prawomocnych decyzji w przedmiocie tych pozwoleń.
Zgodnie z definicją zamieszczoną w art. 28 ust. 2 ustawy prawo budowlane "stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu". Ograniczenie zakresu pojęcia obszar oddziaływania obiektu w praktyce spowoduje, iż potencjalne strony postępowania (np. sąsiedzi nieruchomości na której będzie prowadzona budowa) faktycznie nie nabędą tego statusu. Jeżeli z projektu budowlanego będzie wynikało, że spełnia on przepisy prawa budowlanego, to inne negatywne oddziaływanie na tę nieruchomość (wynikająca z przepisów innych) nie będą podstawą do uznania właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy sąsiedniej nieruchomości za stronę postępowania pomimo tego, iż wybudowanie tego obiektu może mieć faktyczny, niekorzystny wpływ na ich nieruchomość.
Kompetencje w tym zakresie nie ulegają żadnym modyfikacją. Tak jak dotychczas, do wyznaczenia obszaru oddziaływania obiektu będzie zobowiązany projektant w projekcie budowlanym. Warto pamiętać, że ustalenie takie nie jest wiążące dla organu administracji architektoniczno-budowlanej, zobowiązanego do samodzielnego ustalenia stron postępowania.
M.S.
Najnowsze wpisy:
kancelaria@adwokat-skwarek.pl
+ 48 665 961 401
Kancelaria Adwokacka Mariusz Skwarek
ul. Krochmalna 32A/4, 00-864 Warszawa